En dat was Australië

Terwijl ik dit schrijf, zit ik in het vliegtuig naar Auckland, Nieuw Zeeland. De dagen zijn voorbij gevlogen. In Brisbane zijn we uit geweest met Ronald, de twee andere meiden konden helaas niet meer. Hij heeft ons in sneltreinvaart een paar leuke plekken van Brisbane laten zien, jammer genoeg was de tijd kort, want in de ochtend erna zijn we al weer doorgereden via de Gold Coast naar Byron Bay. Half stad, half dorp met heel veel hippies en ook hipsters: kortom een hele leuke plek om te zijn. We hebben hier twee nachten geslapen in ons mini Australische huisje. We hebben gewinkeld, heel veel gegeten, een trail gedaan vanaf de vuurtoren, via het meest oostelijke punt van Australië en het strand, terug naar de stad.

De dag erna zijn we lang onderweg geweest. We hebben een tussenstop gemaakt bij de “big banana”. In Australië zijn nu ongeveer 200 “big things”. Wanneer een stad of dorp iets groots exporteert, zetten ze er 9 van de 10 keer een beeld van neer. In dit geval dus de grote banaan. Na de grote banaan zijn we doorgereden naar Crescent Head, waar we een relaxte spelletjes avond gehouden hebben. Vroeg in de ochtend erna hebben we de wetsuits aangetrokken en zijn we met de surfboards naar het strand vertrokken. Na een korte introductie  zijn we het water in gegaan. Na 2 uur vallen, zwemmen en weer opstaan is het me gelukt om te blijven staan en echt te golfsurfen! Na een brunch zijn we daarna doorgereden naar Sydney. Hier heb ik ‘s avonds afscheid genomen van alle geweldige mensen die ik de afgelopen maand hier ontmoet heb.  Gisteren heb ik zelf Sydney verkend en de highlights gedaan, zoals de botanische tuin, opera house, de brug, de markten en de Tower. Tot nu toe heb ik geen moment spijt gehad van alles wat ik gedaan heb. Ik heb ontzettend veel geleerd; over het land, over mensen en ook over mezelf. Ik ben nu over de helft van mijn reis en ik hoop dat de komende helft net zo geweldig gaat zijn, als de afgelopen 5 weken.